به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روزنامه بیلد چاپ آلمان، در حالی که درگیریها بین رژیم معمر قذافی و مخالفان وی به یک جنگ داخلی تمام عیار در لیبی تبدیل شده مقامهای غربی همچنان به رایزنی در مورد دخالت نظامی در این کشور می پردازند.
"ایوو دالدر" نماینده آمریکا در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) با بیان این مطلب از آمادگی این پیمان برای برقراری منطقه ممنوعه پروازی بر فراز لیبی خبر می دهد.
طبق این طرح جنگنده های ناتو می توانند در صورت مشاهده جنگنده های ارتش قذافی بر فراز لیبی آنها را وادار به نشستن کرده و در صورت لزوم به آنها حمله کنند. به گفته دالدر این اقدام در راستای آماده شدن ناتو برای مداخله مستقیم در جنگ داخلی لیبی صورت می گیرد.
با این حال گزینه های دیگری نیز مانند استفاده از کشتیها و هواپیماهای ناتو برای حمایت از مخالفان قذافی در دریای مدیترانه بصورت تامین نیازهای نظامی و غیرنظامی آنان مطرح شده است.
هر چند تمام کشورهای غربی بر اینکه دوران قذافی به پایان رسیده و وی باید کنار برود وحدت نظر دارند، اما تصمیم گیری یکسانی در مورد نحوه واداشتن وی به کناره گیری بین آنها صورت نگرفته است.
"توماس هازل" کارشناس مسائل سیاسی و استاد دانشگاه برلین در این رابطه می گوید: اوباما چندان مایل به مداخله مستقیم در این جنگ نیست، چرا که می داند کشته شدن هر نظامی آمریکایی در لیبی به بهای از دست رفتن آرای انتخاباتی اش تمام خواهد شد.
وی می افزاید: از سوی دیگر قذافی در هفته های اخیر واکنشهای شدیدی علیه غرب داشته و این مسئله موجب شده که اروپاییها و بویژه آمریکا بدنبال تغییر رژیم وی باشند. آنها می ترسند در صورتی که قذافی در قدرت باقی بماند، به دوره سیاستهای ضدغربی خود بازگردد.
"پیتر شول لاتور" دیگر کارشناس مسائل سیاسی است که طرح موضوع ایجاد منطقه ممنوعه پروازی اقدامی نظامی است که از طرف ناتو صورت می گیرد.
به اعتقاد وی بزرگترین نگرانی آمریکا و همپیمانانش در مورد لیبی تکرار تجربیاتی است که آنها در افغانستان و عراق داشتند. آنها در مدت زمان کمی از دولتهایی آزادیبخش به دولتهایی اشغالگر تغییر چهره داده و مورد نفرت مردم این کشورها قرار گرفتند.
شول لاتور بر این باور است که یکی از راههای کمک ناتو به انقلابیون لیبی تامین سلاحهای مورد نیاز و نیز آموزش آنها برای نبرد با مزدوران قذافی است.
این در حالی است که گزارشهای برخی رسانه های آمریکایی از تلاشهای صورت گرفته در این زمینه از سوی واشنگتن و تقویت جبهه مخالفان قذافی حکایت دارد. راهبردی که در زمان جنگ با طالبان افغانستان در سال 2001 نیز به کار گرفته شده و نتیجه بخش بود.
نظر شما